Ο Economist και άλλοι για το διαφαινόμενο τέλος ενός ταμπού / H Repubblica για ένα ξενέρωμα / To Mashable για ένα παιχνίδι που δεν αρέσει καθόλου στις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων / Και η San Francisco Chronicle για τις παρενέργειες μιας καταστροφής
  • Economist, Daily Mail, The Guardian, Bloomberg

    Φόροι/ Εγειρε το ΔΝΤ προς τα αριστερά;

    Δεν ήταν να περάσει απαρατήρητο: πριν από λίγες ημέρες οι βρετανικές εφημερίδες αφιέρωσαν αρκετό χώρο στην έκθεση για το φορολογικό σύστημα που συνέταξε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Σε όλες έκανε εντύπωση το γεγονός ότι το ΔΝΤ άνοιξε τον δρόμο για αυξήσεις στο φόρο εισοδήματος με βάση την προοδευτικότητα των φορολογικών συντελεστών. «Η φορολόγηση των πλουσιότερων -λέει το Ταμείο- δεν θα επηρεάσει σημαντικά την ανάπτυξη στις χώρες που αποφάσισαν να το πράξουν».

    Ο Economist συνοψίζει τις θέσεις του βρετανικού Τύπου της δεξιάς (Daily Mail) και της αριστεράς (Guardian) ως εξής: «Για πρώτη φορά συμφωνούν ότι έκθεση εξηγεί πως η προοδευτική φορολογία στις προηγμένες οικονομίες ανέκρουσε πρύμναν στη δεκαετία του 1980 και του 1990 και πως το φορολογικό σύστημα έκανε ελάχιστα για να μειώσει την ανισότητα τα τελευταία χρόνια».

    Οι πιο προηγμένες οικονομίες έχουν βιώσει κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων δεκαετιών σημαντική αύξηση της ανισότητας. Η ευθύνη βρίσκεται στην καθαρή αύξηση του πλούτου για το πλουσιότερο 1% του πληθυσμού. Ας δούμε τα νούμερα: η βέλτιστη φορολογία για τους υπερ-πλούσιους δεν πρέπει να υπερβαίνει το 44%. Μεταξύ του 1985 και του 1995, η αναδιανομή των φόρων πέτυχε να αντισταθμίσει το 60% της αύξησης της ανισότητας στο εισόδημα. Αντίθετα, η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης στα υψηλά εισοδήματα μεταξύ του 1995 και του 2010 σήμαινε μόνο αύξηση του χάσματος μεταξύ πλούσιων και φτωχών ενώ το σύστημα φόρων/επιδοτήσεων  δεν ήταν σε θέση να το γεφυρώσει.

    Εν ολίγοις, το ΔΝΤ -γράφει ο Guardian- φαίνεται να προωθεί, με κάποιες διαφοροποιήσεις, κάτι παρόμοιο με το Μανιφέστο των Εργαζομένων που ήθελε ο Τζέρεμι Κόρμπιν: ένα σύστημα που θα μπορούσε να μειώσει τις ανισότητες, επιμένει το Bloomberg, χωρίς να επιβραδύνει την ανάπτυξη. Το αντίθετο από αυτό που κάνει ο Ντόναλντ Τραμπ και η κόρη του Ιβάνκα προπαγανδίζει: στη συνέλευση του ΔΝΤ είπε ότι «αντί να φορολογήσουμε τους πλούσιους, θα ήταν καλύτερο να χρηματοδοτήσουμε τις επιχειρήσεις που διευθύνονται από γυναίκες».

    Ναι, την βρήκε την λύση.

    Φωτό: Ποιος να έχει δώσει τα πιο πολλά σε φόρους; Πηγή: Shutterstock
  • La Repubblica (έντυπη έκδοση)

    Ξενέρωμα/ Μα να ‘ναι η Φινλανδία η πατρίδα του τάνγκο;

    Ποια είναι η πατρίδα του τάνγκο; Θεωρητικά, η ερώτηση δεν κάνει ούτε για παιδικό Trivial. Αλλά μπορεί και να μην είναι αυτό που νομίζει κανείς. Ο φινλανδός σκηνοθέτης Ακι Καουρισμάκι-και όχι μόνο αυτός στη γη των χιλιάδων λιμνών- υποστηρίζει ότι ο πιο αισθησιακός χορός στον κόσμο έχει στην πραγματικότητα φινλανδική προέλευση.

    Ο Καουρισμάκι είναι προσωπικά πεπεισμένος -τουλάχιστον από το 2013 που δημιούργησε το ντοκιμαντέρ «Το τάνγκο της Θερινής Νυκτός»- ότι οι εμπνευστές του χορού είναι συμπατριώτες του. Το τάνγκο, λέει ο βραβευμένος σκηνοθέτης, γεννήθηκε το 1850 σε μια πολύ απομακρυσμένη ορεινή περιοχή της Φινλανδίας, που τώρα ανήκει στη Ρωσία, αλλά τότε την κατοικούσαν Φινλανδοί. Χόρεψαν τάνγκο για να ξεπεράσουν τη θλίψη των σκοτεινών χειμερινών μηνών και να γιορτάσουν τελετές και στιγμές.

    Με αυτές τις μελωδίες, οι κάτοικοι σ’ εκείνη την περιοχή της Φινλανδίας άρχισαν να χορεύουν στις αίθουσες χορού. Και από εκεί ο χορός έφτασε στο Τούρκου και στα άλλα λιμάνια της δυτικής ακτής. Και από εκεί, με τη σειρά του, ταξίδεψε στην Αργεντινή και την Ουρουγουάη μαζί με όσους ταξίδευαν για αναζήτηση δουλειάς ελλείψει άλλων ναυτικών θέσεων εργασίας ή λόγω φτώχειας. Και έτσι έφεραν το τάνγκο στους Νοτιοαμερικανούς.

    Ωστόσο, υπάρχει και μια άλλη εξήγηση που δόθηκε από τον μελετητή Μ. Νούμινεν. Σύμφωνα με εκείνον, το τάνγκο γεννήθηκε στην Αργεντινή, αλλά έφτασε στη Φινλανδία νωρίς, το 1913. Στη δεκαετία του 1920, μετά την ανεξαρτησία και τη νίκη των «Λευκών» με επικεφαλής τον πατέρα της πατρίδας, τον στρατάρχη Γκούσταφ Μάνερχαϊμ εναντίον των «Κόκκινων», το τάνγκο εξαπλώθηκε στους χώρους της νεολαίας. Γεννήθηκε επίσης και μια πιο απλή εκδοχή του, το fintango.

    Η μόδα επέζησε από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και τη μαζική άφιξη της αμερικανικής χορευτικής μουσικής, ενώ η μεγάλη έκρηξη πραγματοποιήθηκε στη δεκαετία του 1950 και του 1960. Υπάρχει επίσης το tango wanha, μια παλαιότερη εκδοχή του fintango.

    Και μέχρι σήμερα, στη χώρα των λιμνών διοργανώνονται τα σημαντικότερα διεθνή φεστιβάλ τάνγκο όπως το Tangomarkkinat στο Σέιναγιοκι, το οποίο κατέχει το ρεκόρ της παλαιότερης εκδήλωσης τάνγκο στον κόσμο, ή το Maailmanmatango που γίνεται τελευταία στη νεανική πόλη Τάμπερε, η οποία ιδρύθηκε από τον Σιμόν Ριέστα Αέδο. Χιλιανός μετανάστης ήταν αυτός. Τυχαίο;

    Φωτό: Κι εδώ τι χορεύουν; Συρτάκι;  Πηγή: Shutterstock
  • Mashable

    Γράμμα στην Αpple/ «Ε όχι και ήρωας αυτός»

    Ούτε μία ούτε δύο, αλλά 131 οργανώσεις υπεράσπισης των δικαιωμάτων συνυπέγραψαν την επιστολή με παραλήπτη τον Τιμ Κουκ από τον οποίο ζητούν την απομάκρυνση από το Apple Store όλων των παιχνιδιών που έχουν ως πρωταγωνιστή τον πρόεδρο των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε σε ρόλο τιμωρού των κακών.

    «Σε παιχνίδια όπως το “Duterminator”, το “Ο Ντουτέρτε ξέρει Κουνγκ Φου” και “Ντουτέρτε εναντίον Ζόμπι”, ο αμφιλεγόμενος ηγέτης των Φιλιππίνων παρουσιάζεται ως ήρωας που μάχεται εναντίον των εμπόρων των ναρκωτικών» αναφέρει η επιστολή που αναδημοσιεύει το Mashable.

    «Είναι απαράδεκτο. Αισθανόμαστε απογοητευμένοι και προσβεβλημένοι παρακολουθώντας μια τόσο απεχθή προσπάθεια που ευτελίζει τη μαζική δολοφονία και την ατιμωρησία, μέσω παιχνιδιών  που μπορεί κανείς να κατεβάσει από το Apple Store» λένε οι 131 στον διευθύνοντα σύμβουλο της Apple.

    «Αν η Apple προωθεί πραγματικά τις ανθρώπινες αξίες, όπως ισχυρίζεται ότι κάνει, πρέπει να αφαιρέσει αυτές τις εφαρμογές, οι οποίες, μεταξύ άλλων, παραβιάζουν τις δικές της οδηγίες» σημειώνουν ακόμη χωρίς να παραβλέπουν  ότι οι εφαρμογές αυτές βρίσκονται και στο ηλεκτρονικό κατάστημα της Google.

    Σε αυτούς τους δεκαπέντε μήνες, ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» του Ντουτέρτε, δηλαδή το πράσινο φως που έχει ανάψει σε αστυνομία και ομάδες παρακρατικών να σκοτώνουν εν ψυχρώ χρήστες και βαποράκια, εκτιμάται ότι έχει προκαλέσει τον θάνατο τουλάχιστον 13 χιλιάδων ανθρώπων.

    Ο φιλιππινέζος πρόεδρος εμφανίζεται στο μεταξύ ανυποχώρητος: αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, που ταξίδεψε στις Φιλιππίνες για να προωθήσει μια εκστρατεία εναντίον των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων απειλήθηκε με απελάσεις. Ο Ντουτέρτε μάλιστα απείλησε να τους απελάσει «εντός 24 ωρών» και «να στείλει σπίτι τους όλους τους πρεσβευτές των κρατών της ΕΕ για υποτιθέμενη παρέμβαση στις υποθέσεις της χώρας του».

    Πάλι καλά που δεν τους καθάρισε.

    Φωτό:Ο Ντουτέρτε σε ρόλο Τσαρλς Μπρόνσον.  Πηγή: YouTube
  • San Francisco Chronicle

    Πυρκαγιές/ Ο παραισθησιογόνος άνεμος της Καλιφόρνιας

    Η Καλιφόρνια παλεύει με τις πυρκαγιές. Και τώρα κινδυνεύει ο «άνεμος του διαβόλου» που έπληξε τη χώρα και απείλησε τρεις κομητείες, να μετατραπεί σε «παραισθησιογόνο άνεμο».

    Αν και η περιοχή είναι γνωστή για τα σταφύλια που παράγουν τα καλύτερα κρασιά των Ηνωμένων Πολιτειών, οι φυτείες μαριχουάνας κινδυνεύουν επίσης, καθώς η κατανάλωση στη χώρα είναι επίσης νόμιμη για ψυχαγωγικούς σκοπούς. Σύμφωνα με το San Francisco Chronicle, στη βόρεια περιοχή που είναι γνωστή ως «Σμαραγδένιο Τρίγωνο»,  εκατοντάδες καλλιεργητές απειλούνται με εκκένωση και ζημιές σε δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.

    Το πρόβλημα δεν θα είναι μόνο οι καμένες καλλιέργειες αλλά και εκείνες που έχουν πληγεί από τον καπνό και τη στάχτη. «Η πυρκαγιά δίνει γεύση καπνιστής κάνναβης, όπως συμβαίνει με το κρασί, ειδικά όταν τα λουλούδια είναι ώριμα», εξηγεί στο Greenstate η Κρίστεν Νεβάδαλ, διευθύντρια του Διεθνούς Συνδέσμου Καλλιεργητών Κάνναβης.

    Φωτό: Τα απομεινάρια μιας πυρκαγιάς. Πηγή: The Chronicle/ Leah Millis



text
  • Παρών ο Τσίπρας στην παρουσίαση του ευρωψηφοδελτίου. Κρίμα που θα λείπει ο Παπανώτας


    19 Απριλίου 2024, 10:50