Πριν ο Γκαγκάριν γίνει ο πρώτος άνθρωπος που πέρασε τα σύνορα της γήινης ατμόσφαιρας, είχαν ταξιδέψει στο Διάστημα οι πιο πιστοί του φίλοι. Κι όχι μόνο η διάσημη Λάικα, αλλά τουλάχιστον πενήντα σκύλοι, οι είκοσι από τους οποίους άφησαν την τελευταία τους πνοή ανάμεσα στα αστέρια – μάρτυρες του ανταγωνισμού ανάμεσα στις δυο υπερδυνάμεις για την κατάκτηση του Διαστήματος.

Να όμως που οι ιστορίες τους έρχονται επιτέλους στο φως από τα ανέκδοτα ημερολόγια του Ολεγκ Γκατσένκο, υπεύθυνου του σχεδίου «διαστημικοί σκύλοι» της ΕΣΣΔ. Και τα έχουν όλα: ονόματα, ημερομηνίες, διατροφή, αναλύσεις, προγράμματα εκπαίδευσης, αλλά και μελαγχολικές σημειώσεις, καθώς και κάποιο αποξηραμένο λουλούδι που τοποθετήθηκε ανάμεσα στις κιτρινισμένες σελίδες στη μνήμη των χαμένων τετράποδων ηρώων.

Δεν ήταν μόνο η Λάικα λοιπόν. Ηταν και η Μαλίνσκα που σημαίνει Μικρούλα, η Λίσισκα (Αλεπουδίτσα), η Κουσάσκα (Δαγκωματού), η Οτβάτσνακα (Θαρραλέα). Οι προϋποθέσεις «πρόσληψης» ήταν αυστηρές: ύψος κάτω από 35 εκατοστά, μήκος όχι περισσότερο από 43, βάρος έως έξι κιλά. Προτιμούνταν τα «μπάσταρδα» ως πιο ανθεκτικά. Αλλα έπρεπε να είναι και όμορφα. Γιατί όταν θα ερχόταν η στιγμή που θα αποκαλυπτόταν στον υπόλοιπο κόσμο το μυστικό διαστημικό πρόγραμμα, οι μουσούδες τους θα γίνονταν το σύμβολο της σοσιαλιστικής ανωτερότητας.

Με λίγα λόγια, ο σοβιετικός σκύλος θα έπρεπε να ξεπεράσει τον αμερικανό χιμπατζή και να κατακτήσει το διάστημα πρώτος. Αλλά γιατί κομουνιστές και καπιταλιστές επέλεγαν ακόμη και διαφορετικά ζώα; Επειδή οι χιμπατζήδες φοβούνταν και οι αμερικανοί επιστήμονες τους έστελναν στο Διάστημα αναισθητοποιημένους. Ενώ οι σκύλοι είναι αφοσιωμένοι στον άνθρωπο και κάνουν ό,τι τους πεις.

Ισως κάποιοι «σύντροφοι» να πίστευαν ότι είναι αφοσιωμένοι στο κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, ο Ολεγκ Γκατσένκο δεν έκρυψε τη θλίψη του για τον τραγικό θάνατο της Λάικα. Κάηκε ζωντανή. Και φυσικά πέρασαν πολλά χρόνια για να το αποκαλύψει το καθεστώς.

Φωτό: Η Λάικα σε ρωσικά τσιγάρα αφιερωμένα στην κατάκτηση του Διαστήματος. Photo by Fox Photos/Getty Images/Ideal Images

Από τη Ρωσία με αγάπη; Και κάτι παραπάνω. Ο ιστορικός και συγγραφέας Σεργκέι Μπιζούκιν πρότεινε να αλλάξει το όνομα ενός δρόμου στο Ριαζάν, μιας πόλης 200 χιλιόμετρα από τη Μόσχα, από «οδός Αθέων» σε «οδό Ντόναλντ Τραμπ». Στο μεταξύ, στην πρωτεύουσα τα τουριστικά καταστήματα πουλάνε από φωτογραφίες και κούπες καφέ έως μπαμπούσκες με το πρόσωπο του μεγιστάνα που έγινε ο 45ος πρόεδρος των ΗΠΑ: ανοίγεις τη μεγάλη με τον Τραμπ και μέσα υπάρχει η πιο μικρή με το πρόσωπο του Ομπάμα.

Ο απεσταλμένος του Al Jazeera δεν έχει καμία αμφιβολία: είναι μια «Τραμπ-μανία» αυτή που ζει η Ρωσία. «Για κανέναν άλλον αμερικανό πρόεδρο δεν υπήρχε τόσο έκδηλη συμπάθεια σε μια χώρα που επί μακρόν αμφισβητούσε την πρωτοκαθεδρία της Ουάσινγκτον» γράφει. Είναι κάτι που αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Εάν τον Ιανουάριο του 2016 το 81% των ρώσων πολιτών δήλωναν οργισμένοι ή αρνητικοί απέναντι στις ΗΠΑ, σήμερα το ποσοστό αυτό έχει υποχωρήσει στο 49%. Εντάξει, τον αγάπησαν. Εμείς οι υπόλοιποι ας ελπίσουμε να μην πληρώσουμε τον έρωτά τους.

Φωτό: Τραμπ και ο Ομπάμα σε μπαμπούσκα. Τυχαίο που ο νυν είναι μεγαλύτερος; Πηγή: Al Jazeera / EPA / Anatoly Maitsev

Δεν συμβαίνει συχνά να διαδηλώνουν οι πολίτες μιας χώρας υπέρ ενός δικαστικού λειτουργού. Ακόμη πιο σπάνια έχει συμβεί να τον ανακηρύξουν σε ήρωα. Να που συμβαίνει, όμως, αυτές τις ημέρες στη Ρουμανία. Ο τελευταίος μεγάλος ήρωας της χώρας είναι μια γυναίκα, η Λάουρα Κοντρούτα Κοβέσι, γενική εισαγγελέας κατά της διαφθοράς, το όνομα της οποίας ακούγεται συνέχεια στις διαδηλώσεις που συγκλονίζουν το Βουκουρέστι τις τελευταίες ημέρες.

Ο λόγος για τον οποίο χιλιάδες Ρουμάνοι κατεβαίνουν στους δρόμους είναι ένας νόμος με τον οποίο η κυβέρνηση αποποινικοποίησε όλες τις υποθέσεις πολιτικής διαφθοράς. «Η Λάουρα θα σας πιάσει!», «Ντραγκνέα, μην ξεχνάς: η Λάουρα σε περιμένει!» είναι μερικά από τα συνθήματα που ακούγονται υπέρ της. Για τους θαυμαστές της, γράφει η Monde, η Λάουρα είναι η εισαγγελέας που δεν δίστασε να τα βάλει με τη φημισμένη για τη διαφθορά της πολιτική τάξη. Αρχίζοντας ακριβώς από τον Λίβιου Ντραγκνέα, τον επικεφαλής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, ο οποίος κατηγορείται τόσο για νοθεία στις εκλογές του 2015 όσο για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος.

Η Λάουρα Κοβέσι είναι 43 χρονών, λατρεύει το μπάσκετ. Στο μεταξύ, και από το 2013 που ανέλαβε τα καθήκοντά της, έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης για χιλιάδες αξιωματούχους σε όλη τη χώρα. Μόνο το 2015, αναφέρεται στην έκθεση του ετήσιου απολογισμού της, είχαν καταλήξει στο στόχαστρό της ένας πρωθυπουργός, πέντε υπουργοί, δεκάξι βουλευτές, πέντε γερουσιαστές, 97 δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι, πέντε περιφερειάρχες και αντιπεριφερειάρχες, καθώς και 32 επικεφαλής δημόσιων οργανισμών.

Αντε και στα δικά μας.

Φωτό: Το καταλαβαίνεις από το ύφος και μόνο: είναι να μην πέσεις στα χέρια της. Πηγή: adevarul.ro

Το πρόσωπό της κοσμεί το εξώφυλλο του τεύχους του Forbes China που είναι αφιερωμένο στις «100 πιο ισχυρές γυναίκες στον κόσμο των επιχειρήσεων». Λέγεται Ντονγκ Μίνγτσου και είναι πρόεδρος του τμήματος οικιακών συσκευών της βιομηχανίας Gree, η οποία είναι και η μεγαλύτερη παραγωγός κλιματιστικών στην Κίνα. Η είδηση πάντως δεν βρίσκεται στο γεγονός ότι υπάρχει μια κινεζική έκδοση του Forbes που επιπλέον κάνει και τέτοια αφιερώματα. Αλλά στο ότι η 62χρονη Ντονγκ δεν έχει πάρει τα τελευταία 26 χρόνια ούτε μία ημέρα άδεια από τη δουλειά της. Πώς το εξηγεί η ίδια; «Για να γίνει ο κόσμος καλύτερος, κάποιοι άνθρωποι πρέπει να κάνουν θυσίες. Θα ξεκουραστώ όταν θα βγω στη σύνταξη».

Και τι θυσίες. Η «πιο ισχυρή επιχειρηματίας της Κίνας», γράφει η Corriere della Sera, δεν πήγε ούτε σε μια σχολική γιορτή του γιου της – από το νηπιαγωγείο έως την τελετή αποφοίτησης. Κι αυτό παρότι έμεινε χήρα όταν το παιδί της ήταν δυο χρονών κι εκείνη, για να «κάνει τον κόσμο καλύτερο», ανέθεσε την ανατροφή του στη γιαγιά του. «Λένε ότι αμέλησα το παιδί μου για την καριέρα μου. Δεν ξέρουν όμως ότι από τότε που ήταν μικρός τον έπαιρνα μαζί μου παντού. Ηταν μαζί μου 24 ώρες το 24ωρο».

Ο γιος, δικηγόρος στο επάγγελμα, είναι σήμερα 34 ετών. Και είναι πολύ αφοσιωμένος σε μια μητέρα που το 1996 ανέλαβε τις τύχες μιας σχεδόν χρεοκοπημένης επιχείρησης που σήμερα είναι πια εισηγμένη στο χρηματιστήριο. Ο επόμενος στόχος της ίδιας είναι να μετατρέψει την Gree σε παγκόσμιο brand. Στο μεταξύ, έγραψε και μια αυτοβιογραφία με τίτλο «Αναζήτηση χωρίς γογγυσμούς» που έγινε μπεστ σέλερ.

Ε ναι, τώρα πια υπάρχει και «κινέζικό όνειρο». Εστω και χωρίς μια ημέρα άδεια.

Φωτό: Η Ντονγκ Μίνγτσου εξηγεί μάλλον το μυστικό της επιτυχίας. Πηγή: Corriere della Sera