Σαν το μικρό, ανυπότακτο γαλατικό χωριό του Αστερίξ που αντιστέκεται στους Ρωμαίους, η επαρχιωτοπούλα της Premier League – η Λέστερ- εξακολουθεί να βγάζει γλώσσα στις πλούσιες ομάδες του Νησιού, με την ένδοξη ιστορία, τους φιρμάτους παίκτες, τους πολυπληθείς οπαδούς και τις γεμάτες τροπαιοθήκες. Το βράδυ της Τρίτης νίκησε και τη Λίβερπουλ (2-0) – πάλι με αυτό το απλό, σχεδόν πρωτόγονο παιχνίδι της, που σπάει τα νεύρα των αντιπάλων και των ποδοσφαιρικών αναλυτών, και κρατάει το όνειρό της ζωντανό σε πείσμα όλων των προγνωστικών.

Αν δεν την έχετε παρακολουθήσει φέτος, μπείτε στο youtube και δείτε τη φάση του πρώτου της χθεσινού γκολ. Είναι η επιτομή της εκπληκτικής πορείας της. Στο 60′ του αγώνα, 10 από τους 11 παίκτες των «Αλεπούδων» αμύνονται μαζικά, στο δικό τους μισό του γηπέδου. Ξαφνικά ο Ριάντ Μαχρέζ κάνει μια μπαλιά 40-50 μέτρων, που μοιάζει περισσότερο με τυφλή απομάκρυνση της μπάλας. Ο Τζέιμι Βάρντι τρέχει με σπριντ, φτάνει πρώτος στο σωστό σημείο και με μια… θρασύτατη αυτοπεποίθηση, επιχειρεί το αδιανόητο: ένα μακρινό βολέ -πάνω στην κίνηση- που «εκτελεί» τον άμοιρο Μινιολέ, τον βέλγο τερματοφύλακα της Λίβερπουλ.

«Το γκολ της δεκαετίας», όπως έγραψε στο Twitter ο Γκάρι Λίνεκερ, ο άγγλος πρώην αρχισκόρερ και νυν τηλεσχολιαστής αγώνων. «Η απόδειξη πως ό,τι κάνει η φετινή Λέστερ, της πιάνει».

Ο ακομπλεξάριστος Κλοπ, μόλις που συγκρατήθηκε να μη χειροκροτήσει το γκολ της αντίπαλης ομάδας. Το παραδέχτηκε, στο τέλος του αγώνα: «Αυτά συμβαίνουν όταν διανύεις ένα τόσο καλό μομέντουμ, όπως γίνεται αυτή τη στιγμή με τον Βάρντι και τη Λέστερ. Χρειάζεται αρκετή τύχη, αλλά και θάρρος, για να το δοκιμάσεις αυτό. Για να είμαι ειλικρινής, παραλίγο να χειροκροτήσω κι εγώ στο πρώτο γκολ του Βάρντι. Αλλά αισθάνθηκα τόσο άσχημα εκείνη τη στιγμή…».

Δέκα λεπτά αργότερα, ο Βάρντι πέτυχε κι άλλο γκολ – και έφτασε τα 18 στη φετινή Premier League. Είναι πρώτος σκόρερ στην Αγγλία και ο μοναδικός στα χρονικά που σκόραρε σε 11 διαδοχικούς αγώνες πρωταθλήματος. Ναι, ο Βάρντι. Που στα 16 του χρόνια, η αγαπημένη του ομάδα, η Σέφιλντ Γουένσντεϊ, τον έδιωξε από τις ακαδημίες της, επειδή -λέει- ήταν… κοντός. Που το 2010, σε ηλικία 23 ετών πια, βρέθηκε να παίζει με τη φανέλα της Χάλιφαξ στη National League North, δηλαδή στην… 6η κατηγορία της Αγγλίας. Και, για να βγάλει τα προς το ζην, δούλευε ως συγκολλητής μεταλλικών σωμάτων. Που στα 25, μέχρι να τον ανακαλύψει η Λέστερ (το 2012), ήταν ακόμη ερασιτέχνης.

Αν η Λέστερ είναι η Σταχτοπούτα του αγγλικού πρωταθλήματος, ο Βάρντι είναι η προσωποποίηση του παραμυθιού που κάθε άσημος ποδοσφαιριστής ονειρεύεται να ζήσει. Διότι, σήμερα, όπως γράφει ο Guardian, αντί για το καμινέτο του βιομηχανικού εργάτη κρατάει στα χέρια του ένα πλουσιοπάροχο συμβόλαιο τριάμισι ετών, το οποίο ετοιμάζεται να υπογράψει. Το όνομά του έχει ακουστεί στα πέρατα του κόσμου – και το καλοκαίρι θα είναι από τους πιο hot μετεγγραφικούς στόχους. Εξω από το σπίτι του είναι παρκαρισμένη μια απαστράπτουσα Μπέντλεϊ. Μέσα σε αυτό, τον περιμένει να επιστρέψει από τις προπονήσεις ή τους αγώνες, η αγαπημένη του Μπέκι, με την οποία ετοιμάζονται να παντρευτούν, τον Μάιο. Δεν είναι απλώς η μνηστή του, αλλά η γυναίκα που -όπως παραδέχεται- τον ηρέμησε. Τον έβαλε στον ίσιο δρόμο. Διότι ο Τζέιμι δεν ήταν πάντα το καλό παιδί των γηπέδων, που βλέπουμε σήμερα. Εχει οδηγήσει μεθυσμένος, έχει μπλέξει σε καβγάδες σε μπαρ, έχει συλληφθεί να κάνει ρατσιστικά σχόλια – το περασμένο καλοκαίρι σε ένα καζίνο.

Τα 29 του χρόνια ήταν γεμάτα ανατροπές και εκπλήξεις. Ισως γι’ αυτό τον πολιορκεί -τελευταία- ο Αντριαν Μπάτσαρντ, διάσημος σεναριογράφος στη Βρετανία, ο οποίος θέλει να τον κάνει πρωταγωνιστή και στο Χόλιγουντ. «Η ζωή μου ταινία; Γιατί όχι;», λέει ο ίδιος. Αν και υπάρχει κάτι που τον… τρομάζει. Το κοστούμι δεν του ταιριάζει καθόλου. Οι δικοί του άνθρωποι τον έχουν συνηθίσει με τη φόρμα της προπόνησης ή -παλιότερα- με τη φόρμα του εργάτη. Και πάντα, από τότε που ενηλικιώθηκε, στα 73 κιλά. Χωρίς ίχνος λίπους πάνω του.

Είναι ο Βάρντι, το μαγικό φίλτρο που χαρίζει υπερφυσικές δυνάμεις στο γαλατικό χωριό της Λέστερ; Στο σημείο αυτό, θα σας στεναχωρήσω. Οι ποδοσφαιρικοί αναλυτές στην Αγγλία πιστεύουν πως πίσω από τα κατορθώματα -και της Λέστερ αλλά και του Βάρντι- κρύβεται ο Κλαούντιο Ρανιέρι. Μάλιστα. Αυτός ο «άμπαλος» προπονητής, στον οποίο εμείς -παράγοντες, δημοσιογράφοι και φίλαθλοι- φορτώσαμε όλες τις αμαρτίες της Εθνικής μας ομάδας, προτού τον διώξουμε -σε λίγους μήνες- με τη ρετσινιά του αποτυχημένου.

Ο Ρανιέρι -εξηγούν- γράφει ιστορία στην Premier League, χάρη στην εξυπνάδα του («Αλεπού» είναι, άλλωστε) και στον χαρακτήρα του. Η τακτική του είναι κυνική, μα απλοϊκά σοφή: αφού οι μισές ομάδες της Κατηγορίας έχουν πολύ καλύτερους παίκτες από εμάς, δεν πάμε σε πόλεμο μαζί τους. Θα χάσουμε. Κάνουμε κλεφτοπόλεμο. Με μαζική άμυνα, ομαδικότητα, πάθος, εξοικονόμηση δυνάμεων και χτύπημα στις αντεπιθέσεις. Και με την απαραίτητη τύχη, βεβαίως. Κι όποιος γουστάρει θέαμα, ας πάει να δει την Αρσεναλ ή τη Σίτι, να παίζουν καλή μπάλα και να… χάνουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο… θεσμός της πίτσας μετά τον αγώνα. Τον εισήγαγε σε προηγούμενες ομάδες του, όμως την ίδια τακτική ακολουθεί και τώρα, στη Λέστερ. Με τους παίκτες του έχει βάλει, από την αρχή της σεζόν, ένα στοίχημα: μια επίσκεψη στην ξακουστή πιτσαρία της πόλης, κάθε φορά που κρατούν ανέπαφη την εστία τους

Το πιο σημαντικό, όμως, είναι το μοναδικό προσόν που έχει -από χαρακτήρα- ο Ιταλός, να αποφορτίζει τους παίκτες του. Σύμφωνα με τους ειδικούς, ο Ρανιέρι είναι προσωπικότητα τύπου ESFP. Ενας «διασκεδαστής», ο οποίος μπορεί να διατηρήσει τη θετική διάθεση γύρω του, ακόμη κι όταν όλα πάνε στραβά. Με μεγάλη παρατηρητικότητα και με προσήλωση στην παραμικρή, φαινομενικά ασήμαντη, λεπτομέρεια.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο… θεσμός της πίτσας μετά τον αγώνα. Τον εισήγαγε σε προηγούμενες ομάδες του, όμως την ίδια τακτική ακολουθεί και τώρα, στη Λέστερ. Με τους παίκτες του έχει βάλει, από την αρχή της σεζόν, ένα στοίχημα: μια επίσκεψη στην ξακουστή πιτσαρία της πόλης, κάθε φορά που κρατούν ανέπαφη την εστία τους. Το κέρδισαν δεκατρείς φορές φέτος -τελευταία χθες βράδυ- κι ο ιταλός τεχνικός κέρασε το τραπέζι, το οποίο περιελάμβανε και γλυκό. Μα, κάνει να τρώνε πίτσες και γλυκά, οι επαγγελματίες αθλητές; Ο Ρανιέρι απαντά: «Μπορεί και να μην κάνει. Αλλά, τα πιο σημαντικά συστατικά στο ποδόσφαιρο είναι η ομαδικότητα και το να ευχαριστιούνται οι παίκτες, στους αγώνες και στις προπονήσεις. Επίσης, χρειάζεται και τύχη. Η τύχη είναι σαν το αλάτι στην πίτσα…».

Για όσους επιμένουν οτι ο ιταλός είναι ένας «άσχετος», που απλώς του χαμογέλασε η τύχη, ιδού μια αποκάλυψη της Daily Mail, εξαιρετικά αφιερωμένη. Οταν υπέγραφε το συμβόλαιό του, ο 65χρονος τεχνικός δέχτηκε να εισπράξει λιγότερα εγγυημένα χρήματα – με μια προϋπόθεση: να προβλεφθεί, σε έναν ειδικό όρο, οτι θα πάρει 100.000 στερλίνες επιπλέον για κάθε θέση στην οποία θα τερματίσει η Λέστερ πάνω από τη 18η (είναι η τελευταία που εξασφαλίζει την παραμονή στην Κατηγορία). Αν το Πρωτάθλημα τελείωνε σήμερα, ο Ρανιέρι θα έπαιρνε μπόνους… 1.700.000 λιρών.

Θα πάει μακριά η βαλίτσα της Λέστερ; Ακόμη και σήμερα, οι αναλυτές δεν δίνουν στις «Αλεπούδες» πολλές πιθανότητες. Κάτι μεταξύ 9% και 13%, σύμφωνα με τις περισσότερες εκτιμήσεις. Αλλά κρατάνε και μια… πισινή. Τονίζουν οτι τα στατιστικά μοντέλα που χρησιμοποιούν, στηρίζονται σε μέσους όρους – ενώ η Λέστερ έχει αποδείξει οτι αποτελεί αποκλίνουσα περίπτωση. Ενα δείγμα χωρίς προηγούμενο. Υπήρξαν και στο παρελθόν αουτσάιντερ που διεκδίκησαν τον τίτλο -ή και τον κατέκτησαν- όμως κάτι τέτοιο δεν συνέβη ποτέ στην εποχή που τα μπάτζετ των φαβορί είναι τόσο υψηλά, σε σχέση με εκείνα των μικρομεσαίων ομάδων.

Πάντως, η Στατιστική είναι με το μέρος της. Ο ρυθμός συγκομιδής βαθμών, στην κορυφή της Premier League, είναι ο χαμηλότερος των τελευταίων 17 ετών. Κατά μέσο όρο, για να τερματίσει μια ομάδα πρώτη στην Αγγλία, απαιτείται να συγκεντρώσει 87,5 βαθμούς. Αλλά, όπως εξελίσονται τα πράγματα φέτος, μόνο η Αρσεναλ και η Σίτι μπορούν να φτάσουν μόλις τους 73. Εκτός κι αν επιταχύνουν το βήμα τους, στα επόμενα ματς. Από την άλλη, όμως, με τον σημερινό ρυθμό της η Λέστερ εκτιμάται οτι θα τερματίσει στους 79. Οπότε, για να χάσει τον τίτλο, θα πρέπει να συμβούν δυο μεταβολές ταυτοχρόνως.

Σε κάθε περίπτωση, είναι πραγματικά απίστευτο αυτό που συμβαίνει φέτος με τη Λέστερ, η οποία πέρυσι τέτοια εποχή βολόδερνε στη τελευταία θέση της βαθμολογίας. Οπως και να εξελιχθεί η ιστορία, μια ομάδα που στην αφετηρία του Πρωταθλήματος είχε στόχο να παραμείνει στην Κατηγορία, δύσκολα θα χάσει το τρένο για το επόμενο Champions League. Ενα επιβεβαιωμένο στατιστικό στοιχείο είναι πως με 21 νίκες, μια θέση στην κορυφαία τετράδα είναι εξασφαλισμένη. Εχει κάνει 14, σε 24 ματς (και μόλις δυο ήττες). Χρειάζεται άλλες επτά, στα υπόλοιπα 14 παιχνίδια. Κι αυτό, από μόνο του, θα είναι ένας ποδοσφαιρικός άθλος. Οσο για το θαύμα, ας περιμένουμε λίγο ακόμη. Το προσεχές Σάββατο, η Λέστερ επισκέπτεται το «Etihad Stadium» και την άλλη Κυριακή, το «Emirates». Αν μετά τις μάχες της με τα δυο φαβορί -τη Μάντσεστερ Σίτι και την Αρσεναλ- δεν έχει πέσει από την κορυφή, ψάξτε για τη δεύτερη…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News