Το πρώτο ταξίδι της Λέστερ στο Champions League ολοκληρώθηκε με τον αποκλεισμό της από την Ατλέτικο Μαδρίτης. Απέναντι στην ισπανική ομάδα, που την τελευταία τριετία έφτασε σε δυο τελικούς, και μετά την ήττα της (1-0) στη Μαδρίτη (με πέναλτι – «φάντασμα»), η πρωταθλήτρια Αγγλίας είχε κάποιες (λιγοστές) ελπίδες να προκριθεί, μόνον εάν στη χθεσινή ρεβάνς δεν δεχόταν γκολ. Ο Σαούλ τις εξανέμισε -με μια κεφαλιά- προτού, καν, συμπληρωθεί το πρώτο ημίωρο του αγώνα, όμως στο «King Power Stadium» η γιορτή κράτησε μέχρι το σφύριγμα της λήξης.

Η ατμόσφαιρα ήταν φοβερή. Οι οπαδοί των γηπεδούχων προσπάθησαν, με όλες τους τις δυνάμεις, να σπρώξουν τους παίκτες της Λέστερ σε έναν -ακόμα- «άθλο». Κι εκείνοι, έκαναν ό,τι μπορούσαν. Ισοφάρισαν με τον Τζέιμι Βάρντι, στο 61′, και δημιούργησαν πολλές ευκαιρίες για να πετύχουν τα δυο γκολ που τους έλειπαν. Τα χάλασαν, όμως, στην τελική προσπάθεια. Από τα 17 σουτ που επιχείρησαν στο δεύτερο μισό του αγώνα, μόνον ένα έμελλε να καταλήξει στην εστία του Ομπλακ. Με το τελικό 1-1 γράφτηκε ο επίλογος της παρθενικής παρουσίας της Λέστερ στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση, που δεν αποκλείεται να ήταν και η τελευταία. Πολύ δύσκολα, στο ορατό μέλλον, οι «Αλεπούδες» θα καταφέρουν να ξανακερδίσουν μια θέση στο Champions League. Στην πραγματικότητα, χθες βράδυ διαβάσαμε την τελευταία σελίδα του παγκόσμιου ποδοσφαιρικού best-seller που μας χάρισε αυτός ο πρώην άσημος αγγλικός σύλλογος.

Το «θαύμα της Λέστερ» άρχισε, ουσιαστικά, πριν από δυο χρόνια. Τελευταία στη βαθμολογία και καταδικασμένη σε υποβιβασμό τον Μάρτιο του 2015, έκανε επτά νίκες στις εννέα τελευταίες αγωνιστικές και παρέμεινε στην Premier League. Ηταν η μεγαλύτερη απόδραση ομάδας από την κακή της μοίρα που γνώρισε το Νησί εδώ και μισόν αιώνα. Την επόμενη σεζόν, από τα Χριστούγεννα του 2015 μέχρι τον Μάιο του 2016, άντεξε στην κορυφή της αγγλικής λίγκας, για να κατακτήσει τον πιο απίθανο τίτλο στα χρονικά της. Κι εφέτος, στο Champions League, η… τριλογία ολοκληρώθηκε με ακόμα μια υπέρβαση. Η οποία, δεν ήταν διόλου αμελητέα. Ο Κρεγκ Σέικσπιρ, ο διάδοχος του Ρανιέρι στον πάγκο της, λίγο έλειψε να γίνει ο πρώτος άγγλος προπονητής που οδήγησε την ομάδα του στους ημιτελικούς της διοργάνωσης, μετά τον Σερ Μπόμπι Ρόμπσον που το 1994 είχε φτάσει εκεί με την Πόρτο. Κι αν ψάξουμε να βρούμε, πότε ήταν η τελευταία φορά που μια αγγλική ομάδα, με άγγλο τεχνικό, προκρίθηκε στους «4», θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε πολύ πίσω στον χρόνο, για να συναντήσουμε τη Λίβερπουλ του Τζο Φάγκαν το 1984-1985.

Αμέσως μετά το χθεσινό ματς, ο προπονητής της Ατλέτικο καρφίτσωσε στο πέτο της Λέστερ το δικό του παράσημο: «Οφείλω να αναγνωρίσω την εξαιρετική της εμφάνιση. Ηταν τιμή για εμάς, να παίξουμε εναντίον τους. Δεν τα παράτησαν ποτέ, ούτε για ένα λεπτό. Δεν έσκυψαν το κεφάλι και συνέχισαν να μάχονται. Ζήσαμε με τον φόβο, επί 90 λεπτά, για το τι θα μπορούσε να μας συμβεί στο παιχνίδι, καθώς έκαναν συνεχώς επιθέσεις». Τα παραλέει; Μπορεί. Το θέμα είναι, πως μια από τις πιο σημαντικές μορφές του σύγχρονου ποδοσφαίρου ένιωσε την ανάγκη να πει αυτά τα γενναιόδωρα λόγια για τη Λέστερ. Γνωρίζοντας πως σε εκείνον έλαχε, να κλείσει το βιβλίο των «θαυμάτων» της. Η ομάδα του, η Ατλέτικο, είναι -κατά κάποιον τρόπο- ο… δήμιος της. Στις μόλις τέσσερις ευρωπαϊκές συμμετοχές της, την έχει αποκλείσει στις τρεις: στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1961-1962, στον πρώτο γύρο του Κυπέλλου UEFA το 1997-1998, και χθες.

Στον Σέικσπιρ έλαχε να κλείσει το βιβλίο από τη θέση του προπονητή της. Μετά την αποπομπή του Ρανιέρι, ο άγγλος τεχνικός της έδωσε πίσω τη χαμένη της «φρεσκάδα» και την απάλλαξε από τους εφιάλτες του υποβιβασμού. Ακόμα κι έτσι, βλέπει και ο ίδιος το «τέλος εποχής» – φάνηκε στις δηλώσεις του: «Είμαι απογοητευμένος για τον αποκλεισμό, όμως η περηφάνια μου για την εμφάνισή μας είναι τεράστια. Οι παίκτες μου μπορούν να νιώθουν υπερήφανοι για όσα πέτυχαν, αν και ξέρω πως ήθελαν κάτι παραπάνω στο Champions League, που είναι το υψηλότερο επίπεδο. Για να το κατορθώσουμε κάποτε, θα πρέπει πρώτα να επιστρέψουμε στις επιτυχίες στην Premier League».

Η λέξη – κλειδί είναι το «κάποτε». Με την Τσέλσι, τους δυο «γίγαντες» του Μάντσεστερ, την Τότεναμ, τη Λίβερπουλ, την Αρσεναλ και την Εβερτον να ψηλώνουν διαρκώς, οποιαδήποτε άλλη ομάδα της αγγλικής λίγκας τα επόμενα χρόνια θα έχει περισσότερες πιθανότητες να… πιάσει το «Τζόκερ», παρά να κατακτήσει μια από τις τέσσερις πρώτες θέσεις που βγάζουν στο Champions League. Αυτό το «κάποτε», η δική μας γενιά ίσως να μην το προλάβει. Οπότε, «Αντίο Λέστερ και σ’ ευχαριστούμε που μας θύμισες ότι στο ποδόσφαιρο, τα πάντα μπορούν να συμβούν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News