546
Η Λεπέν εκφραστική όπως συνήθως, σε ομιλία την Πρωτομαγιά στα περίχωρα του Παρισίου. Πίσω της ο σωματοφύλακάς της, Τιερί Λεζιέ. | REUTERS/Charles Platiau

Κι αν κερδίσει η Λεπέν;

Η Λεπέν εκφραστική όπως συνήθως, σε ομιλία την Πρωτομαγιά στα περίχωρα του Παρισίου. Πίσω της ο σωματοφύλακάς της, Τιερί Λεζιέ.
|REUTERS/Charles Platiau

Κι αν κερδίσει η Λεπέν;

Την Τετάρτη 3 Μαΐου ο Εμανουέλ Μακρόν και η Μαρίν Λεπέν θα κονταροχτυπηθούν στο τελευταίο και ίσως καθοριστικό ντιμπέιτ πριν την τελική τους αναμέτρηση στις κάλπες για τη γαλλική προεδρία της επόμενης Κυριακής.

Είναι μία δοκιμασία που ο Μακρόν δεν είχε την πολυτέλεια να αποφύγει, όπως είχε κάνει ο Ζαν Σιράκ το 2002, όταν αρνήθηκε να συμμετάσχει σε αντίστοιχη διαδικασία με τον πατέρα της Μαρίν, Ζαν Μαρί Λεπέν, απέναντί του. Ολο το δημοκρατικό τόξο συντάχθηκε τότε με τον Σιράκ και εκείνος κέρδισε την εκλογή με περίπου 80%.

Κάτι τέτοιο στην Γαλλία και την Ευρώπη του σήμερα πολύ απλά είναι αδύνατον. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις μπορεί να εμφανίζουν τον Μακρόν να προηγείται με σκορ 60-40 της Λεπέν, όμως σε αυτές τις περιπτώσεις οι περισσότεροι ξεχνούν μία σημαντική λεπτομέρεια: οι μονάδες που λείπουν στην Λεπέν δεν είναι 20, αλλά 10. Αν τις τελευταίες ημέρες καλύψει αυτήν την διαφορά, το σκορ θα είναι ή θα πλησιάσει το 50-50.

Μία αξιοσημείωτη ιδιομορφία της γαλλικής εκλογής ήταν ότι έπειτα από πολύ καιρό οι δημοσκοπήσεις ήταν ακριβείς και συνέπεσαν εν πολλοίς με το αποτέλεσμα που εμφανίστηκε στις κάλπες του πρώτου γύρου.

Γιατί έγινε αυτό;

Οπως εξήγησε στην γερμανική ZEIT την προηγούμενη εβδομάδα ο ερευνητής της κοινής γνώμης Ζερόμ Φουρκέ, ο λόγος είναι απλός. Και κατά βάση έχει να κάνει με τη μεθοδολογία.

Σύμφωνα με αυτήν που ακολουθείται, τηρούνται αυστηρά οι προδιαγραφές των ποσοστώσεων. Με απλά λόγια, ανεξαρτήτως του πλήθους των ερωτωμένων, τα δείγματα πρέπει να ανταποκρίνονται απολύτως στα γαλλικά δημογραφικά και κοινωνικά δεδομένα, με βάση πέντε έως έξι κριτήρια: φύλο, ηλικία, επάγγελμα, μέγεθος του τόπου κατοικίας, περιοχή και επίπεδο παιδείας.

Είναι μία μέθοδος που κοστίζει και διαφέρει πολύ από την αντίστοιχη που ακολουθείται στις ΗΠΑ και την Βρετανία (μάλλον και την Ελλάδα…) και η οποία παίρνει ως δεδομένο ότι μία τυχαία επιλογή δείγματος εγγυάται και την αντιπροσωπευτικότητα του.

Πέραν αυτού, οι γάλλοι δημοσκόποι έχουν μελετήσει νωρίτερα από όλους τους άλλους το φαινόμενο του λαϊκισμού και των εκπροσώπων του και ξέρουν πού βαδίζουν…

Σύμφωνα με κάποιες ενδείξεις και εκτιμήσεις, οι δημοσκοπήσεις θα δοκιμαστούν πολύ στις ημέρες που απομένουν έως τις γαλλικές εκλογές.

Οι παράμετροι που μπορεί να επιδράσουν καταλυτικά είναι αρκετές, ξεκινώντας από την στάση που θα τηρήσουν οι ψηφοφόροι του Φιγιόν που τον ψήφισαν μεν, αλλά είναι πολύ πιο δεξιοί από αυτόν, το τι θα κάνουν οι ψηφοφόροι του Μελανσόν που είτε ακούν από την Λεπέν τα ίδια που άκουγαν και από τους κομμουνιστές και δεν έχουν πολλές αναστολές, είτε μάλλον θα απέχουν, τι επιρροή θα έχουν στην διαμόρφωση του αποτελέσματος διάφορες ομάδες, που χωρίς να έχουν συνταχθεί με την Λεπέν, έχουν ατζέντα που συμπίπτει με την δική της.

Και όπως μεταδίδουν από το Παρίσι ξένοι ανταποκριτές εν όψει και του ντιμπέιτ της Τετάρτης, καταλυτική επίδραση θα έχουν τα λάθη που θα κάνει ή θα αποφύγει ο ίδιος ο Μακρόν.

Κάποιοι από τους υποστηρικτές του ήδη θυμούνται με τρόμο φράσεις του όπως «δεν υπάρχει γαλλική κουλτούρα, υπάχει μία κουλτούρα στην Γαλλία που έχει πολλές πτυχές» ή ότι η γαλλική αποικιοκρατία ήταν «ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».

Οσο για την Ελλάδα, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα, καλή εξέλιξη δεν θα υπάρχει. Κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν είναι συνομιλητής κανενός – και πάντως όχι του Τσίπρα – και είναι απορίας άξιο αν θα θέλει κανείς τους να παίξει σε περίπτωση που χρειαστεί, τον ρόλο που είχε παίξει ο «φίλος Φρανσουά» το επικίνδυνο εκείνο καλοκαίρι του 2015.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...