Είναι ένα νεαρό κορίτσι, βρίσκεται σε μία μεταβατική φάση, ζει υπό συνθήκες που δεν μπορεί να ερμηνεύσει και με ένα μέλλον που δεν μπορεί να προβλέψει. Μένει σε σκηνή, στο βορειοανατολικό Ιράν, μία ξένη χώρα. Φιλόξενη; Κάποιες φορές ναι, αλλά δεν είναι πάντα ασφαλείς ανάμεσα σε διαφορετικές φυλές του Πακιστάν. Πρέπει να προσέχουν. Οι γονείς της λείπουν για πολλές ημέρες καθώς προσπαθούν να βρουν μία δουλειά σε κάποιο γειτονικό χωριό και η ίδια έχει μείνει με τα αδέλφια της σε ένα στρατόπεδο μαζί με άλλους πρόσφυγες της φυλής Μπαλότσι.

Το κορίτσι αναζητεί ξεχασμένα αντικείμενα, οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί ή να φορεθεί, μέσα σε αυτήν την κοιλάδα σκουπιδιών κοντά στο καταφύγιο. Βρομάει εκεί. Αλλά το συνηθίζει. Μαθαίνει να αποφεύγει τις πεταμένες σήραγγες και τα κοφτερά αντικείμενα όταν βουλιάζει τα πόδια της μέσα στα πλαστικά και τα υφάσματα της χωματερής. Καμιά φορά χάνει τις πλαστικές σαγιονάρες της μέσα στο βουνό των σκουπιδιών. Αλλά ακόμη κι αυτό γίνεται παιχνίδι. Χορεύει κρατώντας το πολύχρωμο μαντήλι της. Δεν βλέπεις ένα μικρό παιδί ανάμεσα στα σκουπίδια βλέπεις ένα φανταχτερό κορίτσι και πίσω, κάπου μακριά, να αχνοφαίνεται μία θάλασσα πλαστικών.

Αυτό το χαμόγελο έδωσε στον ιρανό φωτογράφο Αρέζ Γκαντέρι την εικόνα της χρονιάς στον διαγωνισμό που διοργανώνει κάθε χρόνο, από το 2000, η Unicef. Η φωτογραφία δείχνει την προσωπικότητα του παιδιού και το δικαίωμά του να είναι ανέμελο, όπου κι αν βρίσκεται, ό, τι κι αν του συμβαίνει. «Ο Αρέζ Γκαντέρι έχει απαθανατίσει τη στιγμή του “ό, τι κι αν”», δήλωσε η ιρανικής καταγωγής γερμανίδα ηθοποιός Γιασμίν Ταμπαταμπάι, η οποία παρουσίασε το πρώτο βραβείο σε εκδήλωση στο Βερολίνο. «Στον κόσμο των καταστροφών αυτή η φωτογραφία περνά την ελπίδα ότι ακόμη και οι πιο άθλιες συνθήκες δεν μπορούν να καταστρέψουν τη ζωντάνια και την ξεγνοιασιά των παιδιών».

Η παιδική ξεγνοιασιά στον προσφυγικό καταυλισμό της Ειδομένης, γεννήθηκε μέσα από μικρές πράξεις εθελοντών. Κάποιοι έστησαν έναν αυτοσχέδιο κινηματογράφο με προβολέα. Το βραβείο του φιλανθρωπικού οργανισμού απονεμήθηκε στον φωτογράφο από την Παλαιστίνη, ο οποίος ζει στην Κολωνία. Ο Αλί Νουραλντίν απαθανάτισε μία τρυφερή στιγμή από την κόλαση που επικράτησε για μήνες στην Ειδομένη, όταν εγκλωβίστηκαν εκεί χιλιάδες πρόσφυγες που ήθελαν να συνεχίσουν την πορεία τους σε κάποια άλλη ευρωπαϊκή χώρα.

Η τρίτη εικόνα της χρονιάς αποτυπώνει μία σκηνή από τη Δούμα, πόλη της Συρίας. Ο πόλεμος διαγράφεται στους διαλυμένους τοίχους. Τα δύο κορίτσια είναι ντυμένα σαν να συμμετέχουν σε γιορτή. Ισως παίζουν θέατρο ή μπορεί να προσποιούνται ότι βρίσκονται αλλού. Το ένα, σαν παρανυφάκι, κοιτά με ηρεμία στον φακό, το άλλο κορίτσι με το κόκκινο φόρεμα, είναι πιο νευρικό κι ανήσυχο. Η σουρεαλιστική εικόνα από τον πόλεμο στη Συρία κέρδισε το τρίτο βραβείο. Ο φωτογράφος Μοχάμεντ Μπάντρα γεννήθηκε στη Δούμα, σπούδασε αρχιτεκτονική και γνώρισε τον εμφύλιο πόλεμο από κοντά. Συμμετέχει σε φιλανθρωπικές οργανώσεις στήριξης των θυμάτων και φυσικά βγάζει φωτογραφίες.

Οι νικητές του διαγωνισμού από το 2000 μέχρι το 2015:

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News