Πού θα γείρει η ζυγαριά για το ελληνικό χρέος; Στην πλευρά των Γερμανών που μέχρι την τελευταία στιγμή είναι και θα παραμείνουν «κουμπωμένοι» ή στην πλευρά του ΔΝΤ το οποίο αυτή τη φορά είναι με το μέρος της Ελλάδας;

Κανείς δεν μπορεί να δώσει την απάντηση. Προς το παρόν χτίζονται συμμαχίες, όπως έγινε και στη συνεδρίαση της Δευτέρας του EuroWorking Group στην οποία άρχισε η συζήτηση για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους σε μια προσπάθεια αναζήτησης συμβιβαστικής λύσης μεταξύ ΔΝΤ – Βερολίνου.

Βασικός «παίχτης» σε αυτή την αντιπαράθεση, ο οποίος μπορεί να δώσει και τη λύση και μέχρι σήμερα δεν έχει φανεί στο παιχνίδι είναι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα η οποία αφ’ ενός κρατά ελληνικά ομόλογα κι αφετέρου έχει κάθε λόγο να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση χρέους, διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο τη σταθερότητα στην Ευρωζώνη.

Η ΕΚΤ, λοιπόν, αναμένεται να μιλήσει στις αρχές Ιουνίου στη συνεδρίαση του συμβουλίου της στο οποίο συμμετέχει και θα μιλήσει για το ελληνικό ζήτημα ο Γιάννης Στουρνάρας.

Ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος λοιπόν μπορεί να φέρει, πρώτος, τα καλά νέα αφού όλοι προεξοφλούν ότι στο Eurogroup της 22ας Μαΐου δεν θα υπάρξει οριστική απόφαση για το χρέος παρά μόνο η απόφαση και ανακοίνωση για ένα γενικό πλαίσιο αρχών.

Η πρόταση στην ΕΚΤ

Ο κ. Στουρνάρας θα πει λοιπόν τα εξής:

-Μετά το δημοσιονομικό αποτέλεσμα του 2016, επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό η δημοσιονομική προσαρμογή που το πρόγραμμα προέβλεπε να ολοκληρωθεί το 2018. Αξιόλογες μεταρρυθμίσεις έχουν, επίσης, γίνει στις αγορές εργασίας και προϊόντων, καθώς και στη δημόσια διοίκηση. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις ενίσχυσαν σημαντικά την ανταγωνιστικότητα, ενώ αναμένεται να ενισχύσουν και το αναπτυξιακό δυναμικό της ελληνικής οικονομίας…

-Είναι βέβαιο ότι η υπερψήφιση από τη Βουλή των προαπαιτούμενων μέτρων που συμφωνήθηκαν κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης για την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης, θα ανοίξει το δρόμο για την εκταμίευση της επόμενης δόσης από το Eurogroup της 22ας Μαΐου. Με τον τρόπο αυτό θα αρθεί η αβεβαιότητα που χαρακτήρισε τις οικονομικές εξελίξεις από το τέλος του 2016 μέχρι σήμερα, επιτρέποντας τη βελτίωση όλων των οικονομικών δεικτών. Ήδη οι χρηματοπιστωτικές αγορές και η αγορά κεφαλαίου προεξοφλούν αυτό το αποτέλεσμα.

Ομως όλα αυτά, όπως όλοι αντιλαμβάνονται, δεν είναι αρκετά για να επιστρέψει η οικονομία σε «διατηρήσιμη και βιώσιμη οικονομική ανάπτυξη» και να βγει από την ύφεση που κύλησε πάλι στο τέλος του 2016 και το πρώτο τρίμηνο του 2017.

Κατά τον κ. Στουρνάρα «για να κινηθεί σταθερά ανοδικά η οικονομία είναι επίσης απαραίτητο να επιταχυνθούν οι ιδιωτικοποιήσεις και οι μεταρρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί και να εξειδικευτούν το συντομότερο δυνατόν από το Eurogroup τα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους, τα οποία θα εφαρμοστούν μετά το τέλος του προγράμματος».

Μετάθεση πληρωμής των τόκων

Η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ήδη κάνει συγκεκριμένες προτάσεις, τις οποίες θα υποστηρίξει εκ νέου ο κ. Στουρνάρας στη Φραγκφούρτη, για μια ήπια αναδιάρθρωση του χρέους [μετάθεση της μέσης σταθμικής διάρκειας αποπληρωμής των τόκων των δανείων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας  (EFSF) κατά 8,5 χρόνια] μαζί με τον περιορισμό της χρονικής διάρκειας εφαρμογής πρωτογενών πλεονασμάτων, ύψους 3,5% του ΑΕΠ, μέχρι το 2020, ενώ μετά το 2020 τα πρωτογενή πλεονάσματα προτείνεται να είναι 2% του ΑΕΠ.

Αυτές οι προτάσεις, εφόσον υιοθετηθούν, είναι βέβαιο ότι θα ενισχύσουν τόσο την ανάκαμψη της οικονομίας όσο και το αξιόχρεο της χώρας.

Και, το κυριότερο, είναι μια λύση που μπορεί να αποδεχθεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε καθώς έχει αποκλειστεί το ονομαστικό «κούρεμα» του χρέους.

Η συμφωνία του Πεκίνου

Οπως είναι γνωστό το θέμα του ελληνικού χρέους τέθηκε στο περιθώριο της συνάντησης των υπουργών Οικονομικών της G7, στο Μπάρι της Ιταλίας ενώ την Κυριακή, στη συνάντησή τους στο Πεκίνο ο Αλέξης Τσίπρας και η Κριστίν Λαγκάρντ ζήτησαν από κοινού «άμεσο προσδιορισμό των μέτρων για το χρέος». Μάλιστα η  Κριστίν Λαγκάρντ έστειλε το μήνυμα ότι το ΔΝΤ θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα εάν το Βερολίνο δεν κόψει το «γόρδιο δεσμό» κι αν ο Βόλφανγκ Σόιμπλε επιμείνει στο ότι δεν χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους εξακολουθώντας να πιέζει την Ελλάδα να επιτύχει πρωτογενή πλεονάσματα και πέραν του 2021, που ούτως ή άλλως προβλέπει το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που κατατέθηκε στη Βουλή και θα ψηφιστεί την Πέμπτη.

Η πίεση από την πλευρά του ΔΝΤ στη Γερμανία είναι η συμφωνία που πέτυχε η κυβέρνηση, η οποία, αφού ψηφίσει τα μέτρα, απλώς θα παρακολουθεί τις εξελίξεις και τις αποφάσεις για το ελληνικό χρέος.

Θυμίζουμε ότι η πρώτη συμφωνία κυβέρνησης – δανειστών για τα μέτρα ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους είχε ληφθεί στις 25 Μαΐου 2016 με στόχο να τεθούν σε εφαρμογή στο τέλος του προγράμματος, το φθινόπωρο του 2018. Στόχος, πάντα, παραμένει η συνολική συμφωνία να κλείσει στο Eurogroup της 22ας Μαΐου (μάλλον απίθανο) ή το αργότερο εντός του Ιουνίου.

Να δούμε τότε, αν ο κ. Τσίπρας, θα φορέσει γραβάτα όπως είχε πει κάποτε στις Βρυξέλλες….

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News