Ποιο είναι το μήνυμα των αμερικανικών εκλογών όσον αφορά την επικείμενη εκλογική αναμέτρηση στην Ελλάδα;

Οτι αν ισχύσουν ορισμένα αμερικανικά δεδομένα και αν δεν αλλάξει ουσιαστικά η στρατηγική των δύο κομμάτων (ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ) το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα θα κερδίσει.

Ας δούμε γιατί:

Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο των πρόσφατων αμερικανικών εκλογών είναι ότι ελάχιστοι ψηφοφόροι άλλαξαν τις προτιμήσεις τους (swing voters). Αυτό το γεγονός αποτελεί το αποκορύφωμα μιας διαδικασίας τεσσάρων δεκαετιών. Σύμφωνα με τον πολιτικό επιστήμονα Κόργουιν Σμιντ, ο αριθμός των swing voters κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου μειώθηκε από 15% σε 5%.

Με άλλα λόγια σήμερα υπάρχουν πολύ λίγοι swing voters δηλαδή ψηφοφόροι έτοιμοι να αλλάξουν την ψήφο τους. Αυτό που υπάρχει είναι πολλοί αναποφάσιστοι ψηφοφόροι που περιμένουν μέχρι τελευταίας στιγμής να επιλέξουν μεταξύ του να ψηφίσουν το κόμμα που πάντα ψήφιζαν ή να μείνουν σπίτια τους.

Αυτό το νέο γεγονός έχει επιφέρει μία δραματική αλλαγή στις εκλογικές μεθοδολογίες των κομμάτων. Ενώ στην παραδοσιακή μεθοδολογία ο στόχος είναι να πείσεις τον ψηφοφόρο του άλλου κόμματος  με «λογικά» και «σοβαρά επιχειρήματα» να αλλάξει το κόμμα που υποστήριζε, στη νέα στρατηγική ο στόχος είναι τελείως διαφορετικός. Τώρα ο στόχος είναι να φανατίσεις τον ψηφοφόρο σου έτσι ώστε να πάει να ψηφίσει.

Στις αμερικανικές εκλογές η νέα στρατηγική εκδηλώθηκε τόσο στην εκστρατεία του Τραμπ όσο και της Κλίντον. Οσον αφορά τον Τραμπ, αυτό σήμαινε αναφορά στο λευκό προλεταριάτο των βιομηχανικών περιοχών και «φανατισμό» τους με «αντισυστημικά» συνθήματα.

Οσον αφορά την Χίλαρι αυτό σήμαινε την επανίδρυση της «Συμμαχίας του Ομπάμα των μαύρων, των ισπανοφώνων και των νεαρών λευκών με πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Για λόγους που δεν είναι του παρόντος η τακτική Τράμπ πέτυχε, η τακτική της Χίλαρι όχι.

Πάντως αυτό που είναι το σημαντικό στοιχείο, είναι ότι και οι δύο υποψήφιοι ακολούθησαν την στρατηγική της «ενεργοποίησης της βάσης».

Ας έρθουμε τώρα στην Ελλάδα.

Εδώ το πρώτο και πιο σημαντικό στοιχείο είναι ο μεγάλος αριθμός αναποφάσιστων πού προέρχονται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ (στις ΗΠΑ προέρχονταν από τους Ρεπουμπλικανούς).

Οσον αφορά τη Νέα Δημοκρατία η ηγεσία της έχει επιλέξει την ξεπερασμένη (για τα αμερικανικά δεδομένα) στρατηγική του να μεταπείσει ψηφοφόρους. Σε αυτά τα πλαίσια ο κ. Μητσοτάκης έχει αποκλείσει κάθε αναφορά σε ιδεολογίες, προσπαθώντας να επικεντρωθεί σε «τεχνοκρατικές» αξίες όπως η «αποτελεσματικότητα» και η «αξιοκρατία» – αξίες για τις οποίες δεν υπάρχουν πολλοί που να έπεσαν στην φωτιά, ούτε πρόκειται να συμβεί σύντομα.

Η προσπάθεια «αποϊδεολογικοποίησης» του λόγου της ΝΔ έτσι ώστε να γίνει αρεστός σε όλους, έφτασε σε τέτοιο σημείο ώστε το κόμμα πρόσφατα έφτασε να αποκηρύξει τον αντιπρόεδρό του επειδή ο τελευταίος τόλμησε να πεi ότι… ο ολοκληρωτισμός είναι κακό πράγμα (και ο τελευταίος φυσικά γονυπετής ζήτησε συγγνώμη!).

Από την πλευρά του ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακόμα καταστήσει εμφανές τι στρατηγική θα ακολουθήσει. Ομως επειδή το κόμμα αυτό είναι πιο ευαισθητοποιημένο στις παγκόσμιες εξελίξεις και διαθέτει ένα πολύ μεγαλύτερο κεφάλαιο πολιτικής παιδείας από αυτό της Νέας Δημοκρατίας, είμαι σίγουρος ότι θα επιλέξει στρατηγική «ενεργοποίησης της βάσης» τονίζοντας το «αντισυστημικό» του προφίλ και την κριτική της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Και κατά πάσα πιθανότητα θα κερδίσει –αν ισχύσουν τα αμερικανικά δεδομένα και ανακτήσει τους δικούς του δυσαρεστημένους.

Φυσικά στο μεταξύ θα βγαίνουν διάφορες δημοσκοπήσεις που θα φέρνουν μπροστά τη ΝΔ όπως οι δημοσκοπήσεις που έφερναν μπροστά την Χίλαρι στην Αμερική, το «Remain» στην Βρετανία και το «Υes» της αποδοχής του σχεδίου ειρήνευσης στην Κολομβία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News