Είναι η νοσταλγία που έρχεται και μας χτυπά κατακέφαλα τα τελευταία 14 χρόνια στις 13 του Αυγούστου τις μέρες που ο νυχτερινός ουρανός παραδίνεται στα πεφταστέρια.

Η στιγμή που αποδεικνύει ότι ένας μικρός λαός μπορεί να θαμπώσει την παγκόσμια κοινότητα (το αξεπέραστο σύνδρομο Δαβίδ και Γολιάθ). Βοηθά σε αυτό η συναρπαστική εικονογραφία που άφησε κληρονομιά στους αιώνες ο Δημήτρης Παπαιωάννου –ένα παγκόσμιο έργο τέχνης η τελετή έναρξης, θα όφειλε το ΕΜΣΤ να το ενσωματώσει στη συλλογή του.

Από νωρίς την Κυριακή, από τις πρώτες πρωινές ώρες, οι υπέροχες εικόνες της τελετής άρχισαν να ανεβαίνουν στην επιφάνεια των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Είναι η μέρα που εικόνες αυτές υψώνονται στην ψηφιακή επικράτεια όπως οι σημαίες στα μπαλκόνια στις εθνικές εορτές. Ολοι έχουμε κάτι δικό μας να ακουμπήσουμε, ορθότερα να επενδύσουμε σε αυτές τις εικόνες. Μια δική μας προβολή. Τους ανάβουμε κεριά θαρρείς, τις προσκυνούμε, είναι οι εικόνες πίστης στο θαύμα, πίστης στη δυνατότητα μας. Μαζί με μικρές ιαχές αισιοδοξίας, μικρά χτυπήματα στον ώμο «ναι μπορούμε, ξανά» μέσα σε φουρτούνα πικρίας, διαρκών απορρίψεων και διαψεύσεων.

https://www.youtube.com/watch?v=yAEiz0uHhkw

Φέτος, αυτό το κλίμα της θύμησης και της έκτασης του λαιμού προς μια διαδικασία επανεκκίνησης, προς το «ευ» που οραματίζεται ο ποιητής, με έκανε να νιώσω θλίψη. Οσο ποτέ. Λυγμικό το αφουγράστηκα. Για πρώτη φορά ένιωσα πως είμαι σε μνημόσυνο. Οτι θυμάμαι αυτό το ιδανικό που δεν μπορεί να ξαναυπάρξει, που δεν μπορεί να μεταφερθεί στο σήμερα και στο αύριο. Που θα είναι για πάντα εκεί, όχι τόσο ως καύσιμο τελικά για μια νέα εκκίνηση, αλλά ως το όριο αυτού που πετύχαμε. Τελεία. Είναι εκεί και σχεδόν αρκεί. Το ζήσαμε, άρα δεν χρειάζεται να αποδείξουμε κάτι άλλο.

«Επιτυχία είναι να πηγαίνεις από αποτυχία σε αποτυχία με αμείωτο ενθουσιασμό» είχε γράψει ο Ουίνστον Τσόρτσιλ.  Και σε αυτό επιδιδόμαστε υπέροχα από το 2004 και μετά. Με μια εικονογραφία που αποτύπωσε ιδανικά η documenta 14. Το νέο όριό μας. Διότι τελικά, η ιστορική συνθήκη που ζούμε, η συναισθηματική μας σύμβαση πάντα στην τέχνη αποτυπώνεται. Όχι;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News