Αν αντέχετε τις σκληρές εικόνες, μπορείτε να δείτε το υπερθέαμα που οργάνωσε ο Δήμαρχος Βόλου για το άναμμα του χριστουγεννιάτικου δέντρου του δήμου, εδώ. Αν δεν αντέχετε, θα σας το περιγράψω όσο πιο συνοπτικά και ανώδυνα μπορώ:

Συμφωνική ορχήστρα και χορωδία έπαιξαν και τραγούδησαν γιορτινά τραγούδια. Ξωτικά χόρεψαν χιπ χοπ. Ο Αχιλλέας Μπέος υποδέχτηκε τον Σάκη Ρουβά, οποίος προσέγγισε το σημείο της εκδήλωσης με καΐκι. Ο Ρουβάς ήταν μέσα στο καΐκι με σμόκιν. Κι από πάνω παλτό γιατί θα έκανε και ψοφόκρυο. Ο Μπέος του φώναξε κάτι σε: Σάκη, ψάρεψε τίποτα καθώς έρχεσαι..! Οταν έπιασε λιμάνι, Αχιλλέας και Σάκης άναψαν το δέντρο πατώντας ένα κόκκινο κουμπάκι, ως άλλοι Κιμ. Μετά ο Ρουβάς τραγούδησε. Μη φανταστείτε και πολύ, ίσα-ίσα για την όρεξη. Και τέλος, το κοινό κατευθύνθηκε προς το αναμμένο δέντρο σε μορφή πορείας Επιταφίου. Κάπου στο ενδιάμεσο ο Μπέος ελευθέρωσε και κάτι άσπρα περιστέρια. Έπεσαν και μερικά πυροτεχνήματα. Κι όλο αυτό το παρουσίασε ένας VIP του χωριού, με ύφος «and the Oscar goes to…»

Δεν ξέρω πόση σουρεαλιστική τρέλα μπορεί να χωρέσει σε μια εκδήλωση ανάμματος χριστουγεννιάτικου δέντρου, αλλά νομίζω ότι αν ο Αλμοδόβαρ έβλεπε το σόου θα ζήλευε που δεν το έχει σκηνή σε ταινία του. Και μετά θα έψαχνε με πώρωση στο Διαδίκτυο και άλλες γιορτινές εκδηλώσεις της χώρας μας. Γιατί σίγουρα τα γιορτινά μας σόου είναι τεράστια πηγή έμπνευσης για τύπους σαν τον Αλμοδόβαρ.

Θυμάμαι τον Ρουβά σε μια γιορτινή φιέστα (εδώ) το 2000 στην πλατεία Αριστοτέλους, να κατεβαίνει εναερίως με ιμάντες και να προσγειώνεται στη σκηνή. Τελικά αυτό το παιδί τα έχει κάνει όλα τα Χριστούγεννα, έχει ανάψει δέντρα και από αέρος και από ξηράς και τώρα δια θαλάσσης. Αυτός, και άλλοι σταρ βεληνεκούς, τα Χριστούγεννα πιάνουν δουλειά στις ανυπέρβλητα κιτς μας εκδηλώσεις. Καλοπληρωμένη δουλειά φαντάζομαι, δεν μπαίνεις στο καΐκι καταχείμωνο με σμόκιν χωρίς μερικές χιλιάδες ευρώ. Και καλά κάνεις δηλαδή και τα παίρνεις, αφού σου τα δίνουν. Το πρόβλημα είναι ότι σου τα δίνουν. Σου τα έδιναν και το 2000 που νομίζαμε ότι τα είχαμε, σου τα δίνουν και τώρα που ξέρουμε ότι δεν τα έχουμε.

Πόσο πήγε το μαλλί γι’ αυτή την εκδήλωση στον Βόλο, άραγε; Πόσο κόστισε η καρακιτσάτη φαντασμαγορία του Μπέου; Δεν έφυγαν μερικές χιλιάδες ευρώ απ’ τα ταμεία του δήμου του; Δεν μπορεί να μην έφυγαν. Είναι αλήθεια ένας δήμος για τέτοια έξοδα εν έτει 2016, μετά από τρία μνημόνια; Θέλω να πω, έχει λύσει όλα τα προβλήματα των δημοτών του πριν χώσει χιλιάρικα σε κιτς θεάματα και στις τσέπες διάσημων, προκειμένου να πατήσουν ένα κουμπί για να φωταγωγηθούν δεντράκια;

Δεν μπορεί όλο αυτό να γίνει αλλιώς, αλήθεια; Οικονομικότερα και πιο ουσιαστικά; Σίγουρα ένας δήμος έχει αναξιοπαθούντες, θα ήταν πιο ωφέλιμο με αυτά τα λεφτά να τους μοίραζε βοήθεια τώρα στις γιορτές. Πραγματικά θα έπιαναν τόπο. Και θα μπορούσε, αντί να υποδέχεται σταρ με καΐκια, να κάνει μια εκδήλωση με συμμετοχή συλλόγων, μαθητών, εθελοντών κτλ., πιο λιτή, πιο κομψή και με ουσία.

ΥΓ. Και σε στολισμό είμαστε η αποθέωση του κιτς

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News