471
|

Κάτω τα χέρια από την ημιδιαμονή – και τη λίμπιντο

Στάθης Παχίδης Στάθης Παχίδης 3 Απριλίου 2018, 12:42

Κάτω τα χέρια από την ημιδιαμονή – και τη λίμπιντο

Στάθης Παχίδης Στάθης Παχίδης 3 Απριλίου 2018, 12:42

Εκεί μας κατάντησαν… Αφού στο τσακ προς το παρόν γλίτωσαν τη φορολόγηση τα ζωάκια (Je suis despozomeno), ο διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) Γ. Πιτσιλής είπε να ρεφάρει. Εξέδωσε εγκύκλιο για φορολόγηση της διαμονής αλλά και της ημιδιαμονής, δηλαδή της επί λίγη ώρα διαμονής σε ξενοδοχείο για λόγους που ο καθείς φαντάζεται ή φαντασιώνεται: κανένα τάβλι, καμιά μπιρίμπα ήσυχη, κανένα υπαρξιακό αναστοχασμό, αν και φίλος πήγαινε σε τέτοιο ξενοδοχείο για μεσημεριανό ύπνο, μακριά από την κρεβατομουρμούρα της συμβίας του.

Ήταν που ήταν «ημί-» απ’ όλες τις απόψεις το θέμα, ήρθε κι ο Πιτσιλής και έδεσε. Από 0,50 έως 4 ευρώ ανάλογα με τ’ αστέρια είναι ο φόρος ανά ημιδιαμονή αλλά αλλού είναι το μέγα ζήτημα. Απαιτείται πλέον έκδοση «ειδικού στοιχείου», δηλαδή απόδειξης με ονοματεπώνυμο διαμένοντα και ημερομηνία διαμονής, που θα υποβάλλεται από τον ξενοδόχο στην Εφορία. Όχι, ακριβή ώρα δεν απαιτεί η εγκύκλιος (κάτι είναι κι αυτό) ούτε ονοματεπώνυμο συνοδού ή τι φορούσε η βρωμοσαύρα.

Η αρμοδία ΔΟΥ πλέον με αυτή την εγκύκλιο θα κρατά κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα και βάρδα μην αποφασίσει ο έφορας να μιλήσει με ειδικά στοιχεία… Το παλαιόν άσμα «Αν είχανε φωνή οι γκαρσονιέρες – θα πέφταν σαν ξερόφυλλα οι βέρες» ήδη διασκευάζεται σε «Αν είχανε φωνή οι εφορίες – ελάχιστες θα μένανε κυρίες» ή το πιο επιθετικό «Μου τα ‘πε όλα η αρμοδία ΔΟΥ – γι’ αυτό πάψε να κάνεις τον καμπόη».

Με το μέτρο αυτό, έναντι ολίγων που θα εισρεύσουν στα δημόσια ταμεία, πλήττεται ανεπανάληπτα η ερωτική επίδοση των Ελλήνων, που τόσο είχε καμφθεί από τις συνέπειες της Κρίσης. Πάνω που, με το αναμενόμενο αυγουστιάτικο ψυχολογικό όριο εξόδου από την μνημονιακή εποχή, είχε αρχίσει να παίρνει πάνω του ο Ε.Δ.Λ (Εθνικός Δείκτης Λίμπιντο), έρχεται η πιτσιλιά του Πιτσιλή, καταβαραθρώνει το ερωτικό Σύμπαν και αναστέλλει την ανάπτυξη.

Πού να πάνε τα ζευγαράκια; Πού να καταφύγουν όσες και όσοι βγήκαν στο δεύτερο (ερωτικό) αντάρτικο; Πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά και αποδείξεις; Τα πάρκα και οι εξοχές, άντε και τ’ αυτοκίνητα, ίσως και να είναι μια κάποια λύση αλλά για λίγο. Ο βίος των Ελλήνων υπήρξε βέβαια από αρχαιοτάτων χρόνων υπαίθριος αλλά μη το παρακάνουμε κιόλας – εκτός κι αν επιζητείται με την επαχθή εγκύκλιο η τόνωση του ηθικού της δοκιμαζόμενης επίσης κάστας των ματάκηδων, γρυλλάκηδων και λοιπόν οφθαλμολάγνων (έχουν και αυτοί εξάλλου κάποια συμβολή στον Εθνικό Δείκτη Λίμπιντο).

Και βέβαια η επιχειρηματολογία περί προστασίας προσωπικών δεδομένων και απορρήτου των σχετικών εγγράφων, καλό θα είναι να μην ακουστεί αυτή την φορά. Σε ζητήματα πάθους (και μάλιστα με πλειοψηφία των γυναικών στις τάξεις των εφοριακών) δεν είναι εύκολα τα πράγματα. Το απόρρητο θα δοκιμαστεί ισχυρά και δεν αργεί η μέρα που θ’ ακουστεί το «καλέ, μη μασάς, έχω μια φίλη σε ΔΟΥ και θα τα μάθουμε όλα» ή το εμπεριστατωμένο με τη σχετική μουσική υπόκρουση: «Άσε τα σάπια και τα όχι και τα δε —έχω στοιχεία μέσα από την ΑΑΔΕ».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...