Στις δηλώσεις της, σχολιάζοντας την απόφαση του ΣτΕ, η Όλγα Γεροβασίλη έβαλλε κατά της δικαιοσύνης και της κρίσης αυτής. Η δήλωση αυτή φανερώνει ένα θεμελιώδες πρόβλημα της αριστεράς στην Ελλάδα από την εποχή ακόμη της Συμφωνίας της Βάρκιζας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση μπερδεύει τις εξουσίες. Θεωρεί λανθασμένα πως πρέπει να έχει (το ονομάζει «λαϊκή βούληση» που της έδωσε την πλειοψηφία) το μονοπώλιο της εξουσίας και της λήψης αποφάσεων, πως θα είναι αυτή που θα νομοθετεί και θα κρίνει τους νόμους της. Μα πώς θα λειτουργεί η δικαιοσύνη θα πείτε; Μα γι’ αυτούς η δικαιοσύνη υπάρχει στον στενό κύκλο της νομιμότητας που αυτοί ορίζουν και ο οποίος όλο και στενεύει. Πρέπει κάποιος, να πει στους αγαπητούς της Κυβέρνησης, πως αποτελούν τον έναν από τους τρείς πυλώνες εξουσίας στη χώρα. Πως οι νόμοι γι’ αυτό ελέγχονται από το ΣτΕ για να μη μπορεί ο κάθε Παπάς να πράττει ότι του κατέβει.

Είναι προφανές πως υπάρχει δημοκρατικό έλλειμμα στη χώρα, το οποίο σταδιακά μετατρέπεται σε χειρότερο και από το δημοσιονομικό και αν σ΄αυτό συνέβαλαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, το οικοδόμημα ανήκει εξ’ ολοκλήρου στη σημερινή.

Η απόφαση του ΣτΕ είναι η καλύτερη σφαλιάρα στο πρόσωπο ενός απαίδευτου και ανεπάγγελτου κυρίου που νόμιζε πως, με λαϊκισμούς βγαλμένους από φιλμ του ‘60, μπορούσε να  αλλάξει τον κόσμο.

*Ο Γιάννης Γκίκας είναι πολιτικός επιστήμονας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News