«Μάνα είναι μόνο μία» ή «Σαν την μάνα σου δεν θα σε αγαπήσει κανείς άλλος» και συμφωνώ απόλυτα, αλλά δεν πρέπει κάποτε να σκεφτούμε και αυτό τον έρμο τον πατέρα;

«Η ημέρα του πατέρα γιορτάζεται κάθε χρόνο τη τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, ενώ θεωρείται συμπληρωματική της γιορτής της μητέρας».

Γιατί ρε παιδιά συμπληρωματική; Συμπληρωματικά συμμετέχει στην ανατροφή των παιδιών; Και από την άλλη κατά πόσο μια γιορτή, η οποία καθιερώθηκε το 1865 συνάδει με τις επιταγές μιας #MeToo κοινωνίας; Ούτε πνεύμα αντιλογίας είμαι, ούτε έχω καμία όρεξη να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου, προτιμώ όμως τη λέξη γονιός από τη λέξη μητέρα. Γιατί γονιός είναι και ο πατέρας, και όταν εμείς επικεντρωνόμαστε τη σχέσης της μητέρας με το παιδί, ξεχνάμε καμιά φορά ότι κάπου εκεί υπάρχει και ένας μπαμπάς.

Και μπορεί να μη μας φαίνεται ιδιαίτερα σημαντικό να ξεχάσουμε να ευχηθούμε την τρίτη Κυριακή του Ιούνη χρόνια πολλά στους μπαμπάδες μας, αλλά αυτή μας η παράλειψη μπορεί να έχει σοβαρότερες συνέπειες απ’ ότι νομίζουμε. Για παράδειγμα μέχρι το 2014 ξεχνούσαμε να νομιμοποιήσουμε την 9μήνη άδεια ανατροφής τέκνου και στους πατέρες. Ενώ από την άλλη πολλοί εργοδότες ξεχνούν πως μέσα σε μια οικογένεια υπάρχει και μπαμπάς πέρα από μαμά και αρνούνται να τοποθετήσουν σε υψηλές θέλεις μητέρες με την υποψία ότι οι ίδιες φέρουν εξολοκλήρου την ευθύνη ανατροφής των παιδιών.

Ούτε με τη γιορτή της μητέρας συμφωνώ ούτε και με τη γιορτή του πατέρα, αν πρέπει όμως σώνει και καλά να έχουμε μία, ας είναι τουλάχιστον κοινή.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News