Φοράνε μια τέτοια μάσκα για να θέσουν ένα ερώτημα και μόνο: οι γυναίκες στη χώρα τους αξίζουν λιγότερο από τις αγελάδες της; Η απάντηση που δίνει ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από αυτό το φωτογραφικό πρότζεκτ, ο 23χρονος φωτογράφος Σουχάτρο Γκος, είναι μάλλον αποθαρρυντική. Η ιδέα του πάντως έκανε τη δουλειά της: οι φωτογραφίες του έγιναν viral στην Ινδία, ενώ προκάλεσαν την οργή των Ινδουιστών.

«Με ενοχλεί το γεγονός ότι στη χώρα μου οι αγελάδες θεωρούνται πιο σημαντικές από μια γυναίκα. Με ενοχλεί ότι απαιτείται πολύ περισσότερος χρόνος για να αποδοθεί δικαιοσύνη για μια γυναίκα που έχει πέσει θύμα βιασμού ή επίθεσης απ’ όσο χρειάζεται για να τιμωρηθεί από τους Ινδουιστές κάποιος επειδή έχει σφάξει μια αγελάδα» δηλώνει στο ΒΒC ο φωτογράφος. «Για τις πρώτες υποθέσεις μπορεί να περάσουν ακόμη και χρόνια για να εκδικαστούν, ενώ όταν σφαγιάζεται μια αγελάδα οι εξτρεμιστές Ινδουιστές πηγαίνουν αμέσως και σκοτώνουν ή χτυπούν τον ύποπτο της σφαγής».

Το πρόβλημα είναι ότι με την εθνικιστική κυβέρνηση του Ναρέντρα Μόντι, οι αγελάδες χαίρουν ακόμη μεγαλύτερης προστασίας. Αντίθετα με τις γυναίκες αλλά και τον ίδιο που έχει δεχτεί απειλές από τα ακραία τρολ του Διαδικτύου. Το ερώτημα, δυστυχώς, απαντήθηκε.

Φωτό: Μόνο έτσι θα την σέβονται περισσότερο. Πηγή: BBC/Sujatro Ghosh

Η Μέρι Μιαλουάκ Γκάι ήταν 13 χρονών όταν ο πατέρας της αποφάσισε, χωρίς ασφαλώς να την ρωτήσει, να την παντρέψει με έναν θείο της. Εκείνη αρνήθηκε, αλλά μάταια: παντρεύτηκε με το ζόρι τον θείο, ο οποίος για γαμήλιο δώρο αποφάσισε να τη βιάσει. Η Μέρι δεν το έβαλε κάτω: το έσκασε και, διασχίζοντας τα σύνορα, έφτασε στην Ουγκάντα.

Σήμερα ζει σε έναν από τους πολλούς καταυλισμούς που βρίσκονται στα σύνορα της Ουγκάντας με το Νότιο Σουδάν. Σπουδάζει και το όνειρό της είναι να γίνει δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η μικρή Μέρι είναι ο πιο φτωχός άνθρωπος στον κόσμο, σύμφωνα με την μη κυβερνητική οργάνωση Fund for Peace που θέλησε με αυτόν τον τρόπο να δώσει μια απάντηση στη λίστα με τους πλουσιότερους στον κόσμο που δημοσιεύει κάθε χρόνο το Forbes. Ο στόχος του Bottom 100; «Στρέφουμε τους προβολείς σε έναν πολύ μικρό αριθμό φτωχών, ελπίζοντας να δώσουμε ένα πρόσωπο στην ανέχεια και την ανισότητα» αναφέρει στην Sydney Morning Herald εκπρόσωπος της οργάνωσης.

Η Μέρι, με άλλα λόγια, είναι το άλτερ έγκο του Μπιλ Γκέιτς. Όπως ο 45χρονος Νεπαλέζος Πρεμ Μπαχαντούρ Λάμα είναι το άλτερ έγκο του Ουόρεν Μπάφετ. Γιατί ο ένας ζει με μισό δολάριο την ημέρα. Και ο άλλος έχει μια περιουσία που ξεπερνά τα 75 δισεκατομμύρια δολάρια.

Φωτό: Γελάει καλύτερα όποιος γελάει περισσότερο. Πηγή: FundforPeace

Τι μας προσφέρει ένα λεξικό αρχαιοελληνικών και λατινικών γνωμικών όπως αυτό που κυκλοφόρησε μόλις στην Ιταλία; Ο βιβλιοκριτικός της Corriere della Sera δεν έχει καμία αμφιβολία: ένα τέτοιο λεξικό μας οδηγεί στις πιο βαθιές ρίζες της κοινής μας κουλτούρας, είναι ένα ταξίδι στο ευρωπαϊκό μας DNA.

Είναι κάτι που αποδεικνύεται όχι μόνο από την αντοχή των ρητών αυτών στον χρόνο, αλλά και από τη διάδοσή τους σχεδόν σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο. Ας πούμε, το λατινικό γνωμικό «Vulpem pilum mutare, non mores» που σημαίνει «Η αλεπού αλλάζει δέρμα, αλλά όχι συνήθειες», γεννήθηκε όταν ένας βοσκός κατηγόρησε τον αυτοκράτορα Βεσπασιανό ότι είναι ένας αδιόρθωτος φιλάργυρος. Εκείνη η αλεπού έγινε λύκος για τους σύγχρονους Ιταλούς, αλλά και για τους Ελληνες (ο λύκος κι αν εγέρασε…), ενώ παρέμεινε αλεπού για τους Γάλλους, τους Γερμανούς και τους Πορτογάλους.

Διεθνή καριέρα έκανε και το γνωμικό  «Non omne id, quod fulget, aurum est» που είναι μεσαιωνικής καταγωγής και σημαίνει το γνωστό «ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός». Στο «λεξικό των ελληνικών και λατινικών γνωμικών» (εκδόσεις Bur), αποτυπώνεται ανάγλυφα η επίδραση του αρχαιοελληνικού πολιτισμού στον ρωμαϊκό. Όπως για παράδειγμα συνέβη με εκείνο το «νους υγιής εν σώματι υγιεί»  που από τον ποιητή Γιουβενάλη έγινε «orandum est ut sit mens sana». Εμ πότε μπήκαν τα θεμέλια της ένωσης;

Φωτό: Κανά γνωμικό με επιτοίχιες επιγραφές; Πηγή: Shuttestock

Για τον Ρέντσο Πιάνο δεν ήταν μόνο μια πρόκληση. Ηταν και μια «δραματική περιπέτεια», σχεδόν «ένα άλμα στο σκοτάδι», όπως δήλωσε ο ίδιος παρουσιάζοντας το «πιο δύσκολο σχέδιο» της ζωής του: έναν παιδιατρικό ξενώνα για ανήλικους που νοσούν βαριά. Αυτό που σκέφτηκε τελικά ο φημισμένος ιταλός αρχιτέκτονας, δημιουργός και του ιδρύματος πολιτισμού Σταύρος Νιάρχος στην Αθήνα, ήταν ένα δενδρόσπιτο.

Στην ουσία, σημειώνει η Repubblica, πρόκειται για ένα γυάλινο κουτί το οποίο θα στηριχθεί σε λευκές κολώνες για να υψωθεί ανάμεσα στα φυλλώματα. Οταν θα ολοκληρωθεί, σε τρία χρόνια, θα φιλοξενεί δεκατέσσερα παιδιά, πολλά εκ των οποίων θα νοσούν από καρκίνο στο τελικό στάδιο. Για τους γονείς των παιδιών θα δημιουργηθούν καταλύματα σε περιφερειακές υποδομές, ενώ θα υπάρχει και γυμναστήριο, υδροθεραπευτική πισίνα, καθώς και ένα κέντρο εκπαίδευσης για καταπραϋντικές θεραπείες. Για να αποδειχθεί ότι η αρχιτεκτονική μπορεί να προσφέρει τη δική της συμβολή στην ανακούφιση από έναν ισχυρό πόνο.

Φωτό: Γραφιστική απεικόνιση του έργου του Ρέντσο Πιάνο. Πηγή: La Repubblica